Rotte plekken op aarde

Prachtig geschreven maar o zo triest. In vier hoofdstukken met twaalf plaatsen als bewijs laat de schrijfster u kennis maken met die gebieden waar de mens het zodanig bont heeft gemaakt dat het leven er niet meer is zoals het was. Ook gebieden die als corridors worden gebruikt na conflicten en waar de natuur zich heeft hersteld komen aan bod. Er zullen ongetwijfeld meerder plaatsen in de wereld zijn waar de mens zijn hebzuchtige stempel heeft gedrukt zodanig dat het bijna onleefbaar is geworden. Na dit te hebben gelezen wordt het algauw zwart voor de ogen. En toch, zal de auteur u meenemen op haar ontdekking om te tonen dat ook daar opnieuw enig teken is van herstel. De laatst levende Europese oeros zou in de jaren 1600 zijn neergeknald ergens in Oost Europa.