De titel zegt alles

Herinneringen van een 77 -jarige vrouw die voor de eerste wereldoorlog is geboren. Hoe was het om in die periode te leven. Haar vader was steenhouwer ergens in een klein dorpje in Oostenrijk. Oud werden ze meestal niet door hun beroep, en rijk ook niet. Ze waren met zes kinderen en hadden het niet breed. Plattelandskinderen zijn vroeg rijp, zeggen ze wel eens. Vrije tijd was er ook niet. Werk was er genoeg, er was altijd iets te doen. De vergelijking met het heden is fenomenaal. In dit zeer mooi geschreven boekje van 150 pagina's ziet u het leven van de vertelster zo voorbij gaan, maar klagen hoort er niet bij. Tevredenheid in al zijn eenvoud is het mantra. Het waren nochtans harde tijden, maar men stond niet stil bij zaken die kwamen en ook gingen, zoals de oorlog die hier ook zijn tol eiste. Super mooi geschreven in zijn eenvoud.