Jeroen Juchtmans
Leestip van Jeroen Juchtmans
Een goed boek zaait met milde hand vraagtekens. (Cocteau)

21.4.21/14a: J'accuse !

10 oktober 2021

"Dit is het verhaal van mijn vaders leven en de gebeurtenissen die dat leven hebben verwoest, van zijn geboorte tot zijn naderende dood. Het is een poging om hem, en de wereld waarin hij leeft, te begrijpen. Dit is het verhaal van een man uit de arbeidersklasse, wiens verwachtingen, geluk, passies en dromen langzaam maar zeker verpletterend worden door de samenleving en de politiek. Dit is het verhaal van een man, of een persoon, waar het in de literatuur bijna nooit om draait." Édouard Louis

Weg met Eddy Bellegueule, Ze hebben mijn vader vermoord en Strijd en metamorfose van een vrouw, een triptiek. Een drieluik waarin Édouard Louis, geboren Eddy Bellegueule, zijn ervaringen verhaalt, ervaringen uit zijn kindertijd, jeugdjaren en adolescentie in een van die troosteloze witte arbeidersdorpen in Noord-Frankrijk. Geweld, alcohol, racisme en homohaat kleuren er de grauwte. De jonge Eddy droomt er van jongs af aan van om dit lot te ontlopen, die zichzelf vernietigende omgeving vol bittere armoede en schandalige achterstelling achter zich te laten, maar als het hem uiteindelijk lukt komt hij tot het besef dat de waarheid niet zo zwart-wit is.

In het eerste luik, Weg met Eddy Bellegueule, vertelt hij over zijn eigen strijd, in de twee daaropvolgende romans schetst hij het onmogelijke gevecht van zijn vader en zijn moeder. Édouard Louis provoceert en ontroert, trakteert je op tranen in de ogen en gebalde vuisten, vuisten waarvan de nagels diep in het vel snijden. Hij ontziet niemand, ook zichzelf niet, alles wordt op tafel geslingerd. In deze drie boeken over zijn 'marginale' afkomst, vergelijkbaar met Dimitri Verhulst (De helaasheid der dingen) en Simon Johannin (Zomer van het aas), klinkt hij altijd oprecht, lijkt niets berekend, staat geen woord teveel.

Het tweede deel, Ze hebben mijn vader vermoord, is opgevat als een brief, niet aan zijn neef of zijn zoon, wel aan zijn vader. Zijn vader, een man die hij zo gehaat heeft, maar nu tracht te begrijpen. Op geniale wijze neemt hij je als lezer mee in dit moeilijk proces, een proces waarin hij zichzelf meerdere keren tegenkomt, zichzelf durft tegen te spreken. Opmerkelijk is ook dat in de Franse titel de zin staat als een vraag maar dan zonder vraagteken: 'Qui a tué mon père'. Waarom heeft hij dit vraagteken weggelaten? Omdat hij goed genoeg weet wie de moordenaars van zijn vader zijn. 'Het lichaam van jouw lichaam is het verhaal van die namen die elkaar hebben opgevolgd om jouw lichaam te slopen. Het verhaal van jouw lichaam beschuldigt die politieke geschiedenis.", schrijft hij naar het einde aan zijn vader. En wie die moordenaars zijn en of het tot een verzoening komt met zijn vader, aan u om het te ontdekken.

Deze novelle is als een hedendaagse 'J'accuse', een gebalde vuist die de heersende klasse, van links tot rechts, recht in het gelaat slaat, ijzersterk. Of zoals het in het NRC Handelsblad stond: "Wat een sterke aanklacht is Ze hebben mijn vader vermoord. Édouard Louis is een stem die niet alleen gehoord moet worden, nee, het is er een waar naar geluisterd moet worden."

Synopsis

Een indringend portret dat een zoon geeft van zijn laagopgeleide vader en de erfelijke en maatschappelijke factoren die hem ten gronde hebben gericht.

Jeroen Juchtmans
Leestip van Jeroen Juchtmans
Een goed boek zaait met milde hand vraagtekens. (Cocteau)

Ze hebben mijn vader vermoord
Titel:
Ze hebben mijn vader vermoord
Auteur:
Édouard Louis
# pagina's:
75 p.
Uitgeverij:
De Bezige Bij
ISBN:
9789403133300
Materiaal:
Boek
Onderwerp:
Vader-zoonrelatie
Sfeer:
Hard

Gerelateerde leestips