Ik hou van het veld!

In Boerenpsalm volgen we het leven van boer Wortel, in goede en kwade dagen. De kwade dagen zijn misschien het meest talrijk: een kind dat sterft, de zware klus van een veld te bewerken, armoede die erbij komt kijken en Wortel heeft het met zijn opvliegende en jaloerse karakter niet gemakkelijk. Toch is het boek ook een lyrische ophemeling van het boerenvak. Wortel houdt van zijn veld, van zijn dieren, van het zware werk. Ondanks alle tegenslagen die hij heeft, duwt de liefde voor het buitenleven hem steeds verder vooruit. Naast een prachtige beschouwing van de natuur en haar cycliciteit en een interessante weerspiegeling van het boerenleven aan het begin van de twintigste eeuw, is dit voor mij dus ook een boek vol hoop: iemand die gepassioneerd is door wat hij doet, vindt altijd weer de kracht om door te gaan.

De grootste verdienste van dit boek is zonder twijfel de karakterschets. De personages in het boek springen bijna van het blad af: ik wandelde zo met Wortel mee door zijn huis, langs zijn veld, ik voelde wat hij voelde, zelfs al verschillen onze persoonlijkheden bijna als dag en nacht. Het is opmerkelijk hoe Timmermans de gedachten van Wortel verzinnebeeldt, een aantal pareltjes van zinnen ga ik vermoedelijk nooit vergeten: "Zo'n liefde lepelt u uit gelijk een gekookt ei." Als dat je niet overtuigt om Boerenpsalm eens ter hand te nemen, dan zal je nooit weten wat je mist.