Relaas van een intense maar gevaarlijke vriendschap

Soms begin je in een boek te lezen en voel je je onmiddellijk "thuis" in het verhaal. Alsof het een jas is die meteen als gegoten zit, of een aangename zetel die vertrouwd aanvoelt. Ken je dat gevoel?
Toen ik dit boek begon te lezen, kon ik me er instant in nestelen. Ik las het dan ook in één ruk uit.

Het verhaal speelt zich af in Noorwegen, meer bepaald op Bereneiland, niet zo ver van Spitsbergen. April en haar vader, een wetenschapper, trekken er voor 6 maanden naar toe. Hij om metingen te doen naar de opwarming van de aarde, zij om te genieten van "Friluftsliv", beiden om zichzelf terug te vinden na de dood van hun vrouw/mama.
Al vrij snel ontmoet April er Beer, een ijsbeer, de laatste ijsbeer van Bereneiland, die net als zij hopeloos op zoek is naar contact, want tweezaam is zoveel minder erg dan eenzaam.
Tussen de twee ontspint zich een innige vriendschap, een onmogelijke en gevaarlijke vriendschap ook, maar al snel kunnen ze niet meer zonder elkaar.

Dit boek is als een warme deken, een knetterend haardvuur, een knuffel van woorden. Liet ik een traantje op het einde? Misschien.
Een uitstekend boek ook om mee aan de slag te gaan in de klas. Verschillende thema's komen er immers in aan bod: rouwverwerking, vriendschap, milieuproblemen, vader-dochterrelaties, sober en ingetogen leven, fantasie, dieren,...
Ik wens dit boek een ruim leespubliek toe!