Vol passie en met plezier neergeschreven
Turnhout, 1869. De eenentwintigjarige Henri wordt door zijn vader, die burgemeester is, teruggeroepen uit Engeland. Ginds studeert de speurneus in spe criminologie; men gaat daarvan uit in ieder geval. Gerard kan de hulp van zijn zoon best gebruiken; alle hens aan dek nu. Het grensstadje wordt immers geplaagd door een agressieve smokkelbende die zelfs inbraken pleegt, en slachtoffers maakt. De plaatselijke bevolking leeft in angst.
Henri valt uitermate in de smaak bij Flora en Clara, twee bijzondere dames. De privé-onderzoeker in wording heeft evenwel andere, heel gevaarlijke katten te geselen… Hij moet het gespuis proberen in te rekenen. Wie helpt hem?
‘Een bende inbrekers of smokkelaars kon eender waar toeslaan in de stad. Zeker als ze werd geleid door een vechtersbaas zonder grenzen. Eender waar. Ze hadden hier toegeslagen. In een straat met maar één mogelijke vluchtroute.’
Conscience – De terugkeer is een historische misdaadroman van een - op zich - veelbelovende reeks. Mark Cloostermans keert heel keurig terug in de tijd, naar het Vlaanderen van zo’n honderdvijftig jaar geleden. Je belandt in een wereld die helemaal los staat van onze huidige en ultramoderne maatschappij. Qua historisch kader is het boek zeker geslaagd.
De schrijver zet een origineel fictieverhaal neer, waarin de protagonist - met een erg opvallende familienaam – ernaar streeft, zijn jongensdroom helemaal waar te maken. Je ziet Henri werkelijk groeien en zich meer zelfbewust worden. Hij zit opgescheept met een persoonlijk mysterie; dit kan nog garant staan voor een interessante wending in een toekomstige roman.
‘Hij mocht de geruchten over zijn mentale gezondheid niet onderschatten en dus hield hij zich in… maar onderweg naar huis kon hij zich af en toe niet helemaal beheersen. Gelukkig was er niemand in de buurt om hem te horen grinniken.’
Een opvallend element is de taal die Cloostermans hanteert; daar zit passie en veel plezier in. Heel aangenaam om te lezen hoe hij zijn personages beschrijft; het decor inkleurt, of het leven tijdens de tweede helft van de negentiende eeuw schetst.
De vaart is redelijk laag; maar dat stoort niet echt. Deze misdaadroman staat niet bol van de spanning, dit is wel jammer.
Mark Cloostermans verdient echter al het vertrouwen van zijn lezers; ondanks de eerder behoedzame start.
