Een epische, op feiten gebaseerde liefdesgeschiedenis over kunst, liefde, vriendschap, oorlog en zelfbeschikking

Susan Smit brengt met haar fijnbesnaarde pen de levens van dichter Adriaan Roland Holst, kunstenares Gisèle van Waterschoot van der Gracht en actrice Mies Peters met veel inlevingsvermogen tot leven.

Het verhaal speelt zich af ten tijde van de Tweede Wereldoorlog en geeft een inkijk in onderbelichte aspecten van deze periode. Susan Smit: 'Waar een bakker zijn brood kon blijven bakken, moest een kunstenaar kiezen tussen wel of niet aanmelden bij de Kultuurkamer (een door de Duitse bezetter ingesteld instituut waar alle kunstenaars, architecten, schrijvers, journalisten, muzikanten, filmacteurs en podiumartiesten bij aangesloten moesten zijn om te mogen werken. Bron: Wikipedia) en daarmee wel of niet zijn beroep blijven uitoefenen, en bovendien tussen zich wel of niet uitspreken in zijn kunst over wat er gaande was.'

In een periode van verdeeldheid als voedingsbodem voor haat, bloeien liefde en vriendschap, even onvermijdelijk als de eerste krokussen aan de vooravond van de lente.

Erwin Mortier over dit boek:' Het zeer goed ingeleefde en gedocumenteerde Gisèle heeft me met groot genoegen gegrepen en in zich opgezogen. Ik ben zeer geraakt door de liefdesverhouding die zich ontplooit, maar evenzeer door het oog voor de menselijke ambiguïteit, de complexiteit van waaruit mensen in zeer moeilijke omstandigheden keuzes moeten maken. Het is uitermate weldoend, en wellicht bij uitstek een "taak" van de letteren, om de oordelen die we in het dagelijkse leven snel gevormd hebben in vraag te stellen door ze in die complexiteit van reële individuen met al hun angsten, dromen en verlangens in te bedden.'

Ik zou het niet beter kunnen verwoorden. Gisèle is één van mijn favoriete boeken.