Warm Molenbeek
De Gentse schrijver Pol Hoste is niet voor één gat te vangen. In "hell-hole" (dixit Donald Trump) Molenbeek werkte hij in 2003 met jongeren van Maghrebijnse afkomst samen aan de theatertekst La vie commence à Molenbeek. Vandaag, anno 2020, herdenkt hij dit project in een boek (autofictie, dialogen, monologen ...) waarin hij als schrijver-personage Pol Hoste samen met de jongeren drie maanden leeft, spreekt, discussieert ... Het resultaat is een alternatieve kijk vol realisme, dromen, mislukkingen, misdaad, maatschappijkritiek en een boek dat verbondenheid en solidariteit uitstraalt.
Uit de talrijke zinnen die nazinderen volgend kort fragment (p. 24), waarbij de "ik" de schrijver is:
"Ik heb me altijd thuis gevoeld waar ik niet thuishoorde. Dat was ook het gevoel dat ik met die Marokkaanse jongens in Molenbeek deelde. Zij en ik waren nergens thuis. Niet in het jeugdcentrum Le Foyer, niet in de experimenteerruimten van De Bottelarij, zelfs niet op straat. Eenzaamheid symboliseerde onze onuitgesproken solidariteit en oversteeg hun traditionele islamisme en mijn spirituele atheïsme."
