‘Een verhaal dat had kunnen zijn.’
De gebroeders Hubrecht, Jan en Lambrecht Van Eyck hadden een zus Margareta. Zij was een getalenteerde miniaturiste, maar er is zeer weinig over haar gekend. In Margriete (2022) reconstrueert de Gentse auteur Kathleen Vereecken subtiel het leven dat Margareta geleid zou kunnen hebben.
De jonge Margriete volgt vanuit Maaseik haar oudere broer Hubrecht naar Gent. Daar zal zij voor de radicale keuze staan: trouwen en stoppen met schilderen, of schilderen en voor altijd maagd blijven.
Haar drang naar onafhankelijkheid en haar leergierigheid zijn bepalend. Zij wil de wereld verkennen. We volgen haar zoektocht naar haar identiteit, haar verlangens en haar passie voor de kunst. Via haar vele intense gesprekken met andere vrouwen uit alle standen lezen we over de positie van de vrouw in de 15de-eeuwse maatschappij ten tijde van de Bourgondische hertog Filips de Goede.
Ook beschrijft Vereecken heel sensitief het ontstaansproces van het retabel Het Lam Gods, het werk in de kunstenaarsateliers en de scriptoria in de kloosters en het leven in het laatmiddeleeuwse Gent.
Haar stijl is elegant en lijkt moeiteloos. Zij schildert een levendig portret van een boeiende jonge vrouw.
Mooie motieven zijn het belang van het (voor)lezen en Margrietes kenmerkende ‘dwaaldrang’ waarbij zij stad en natuur wil verkennen om te kunnen observeren. De vele verwijzingen naar concrete namen van plaatsen en gebouwen maken de lectuur voor Gentenaars extra boeiend.
Door haar uitgebreide research levert de auteur een overtuigend fictief verhaal maar stevig gebaseerd op historische contexten. Een mooi voorbeeld van geschiedenis ‘herbeleven’.
Citaat van de auteur in het nawoord: ‘Ondanks de zee aan boeiende verhalen, bleef Margareta van Eyck verborgen in de mist van de geschiedenis. Dus deed ik wat ik het liefste doe: binnen de krijtlijnen van de bekende geschiedenis een minder bekend personage tot leven wekken.’
Synopsis
Een jonge vrouw komt in het middeleeuwse Gent terecht, waar ze voor een ingrijpende keuze komt te staan: trouwen en stoppen met schilderen, of schilderen en voor altijd maagd blijven.