Intrigerende historische misdaadroman

De Vlaamse Guido Strobbe heeft een zwak voor titels die in het oog springen. Zo heet zijn zevende boek Proditor, Latijn voor verrader. Dat is exact waar het boek over gaat.

In 2017, op zijn achttiende verjaardag, ontvangt Luca de nalatenschap van zijn overleden opa. Het is voor de jongeman de ultieme trigger, om op zoek te gaan naar wat er aan het eind van de Tweede Wereldoorlog is gebeurd in Sint-Denijs-Westrem, nabij Gent. Tijdens de oorlog was Luca’s grootoom Firmin Mulders gevechtspiloot bij de Royal Air Force in Engeland. In september 1944 keerde de rebelse Firmin terug naar huis; hij landde met zijn vliegtuig op het vliegveld van zijn geboortedorp. De piloot wilde meteen bij zijn geliefde Aline zijn; samen met haar plannen smeden voor een gezamenlijke toekomst. Toch liep het helemaal anders dan hij oorspronkelijk had gehoopt. Hij was immers aanbeland in een totaal andere, benauwende wereld. Op zijn negenentwintigste werd Firmin terechtgesteld. Meer dan zeventig jaar later gaat Luca tot het uiterste; hij moet en zal afmaken wat zijn grootvader zaliger niet heeft kunnen doen.

In Proditor zet de schrijver een historisch getinte misdaadroman neer, waarin de geschiedenis van het voormalige vliegveld van Sint-Denijs-Westrem heel wat aandacht krijgt. De afzonderlijke verhaallijnen vloeien uiteindelijk perfect in elkaar; nadat deze eerst - zowel in het heden (2017) als het verleden (Tweede Wereldoorlog) – hebben gevochten voor je volledige aandacht. Zonder enig onderscheid te maken tussen de hoofdpersonages, diept Strobbe de karakters van Luca en Firmin gelijkwaardig uit. Pas na een honderdtal pagina’s verschijnen de Gentse speurneuzen Robert Soetaert en André op het toneel. In tegenstelling tot in de vorige boeken, is hun rol hier uiterst beperkt. Dit is geenszins een storend element; hierdoor ligt de klemtoon immers op de echte helden van het verhaal.

‘Geschrokken hapte hij naar adem. Tegen een van de muren hing een lichaam, eerder een bloederige massa, aan vlaskoorden. Toen herkende hij zijn mecanicien. Uit zijn lichaam stak een… soort propeller?’

Sommige passages zijn lekker spannend; ze geven tevens de vaart een flinke duw in de rug. Strobbe heeft een solide constructie opgezet en uitgewerkt, voorzien van veelvuldige perspectiefwisselingen en sprongen in de tijd. Het verhaal is neergeschreven in een pittige Vlaamse taal. De vele dialogen zijn uit het leven gegrepen, net zoals alle figuren echte mensen zijn. Feiten en fantasie mixt hij vakkundig samen tot een mooi geheel. Je merkt al snel dat hij zich heel uitvoerig heeft gedocumenteerd. Zo vertelt hij op een intrigerende wijze over het plaatselijke verzet tegenover de Duitsers. De apotheose is een aangename verrassing. Thema’s zoals verraad, collaboratie, macht en liefde, staan garant voor oplaaiende emoties. Ze houden je eveneens aan het boek gekluisterd. Boeiend leesvoer!