Vakkundig uitgewerkt misdaadverhaal

Met Verboden toegang, haar dertiende misdaadverhaal, gooit Belinda Aebi alle deuren en registers wagenwijd open. Toch maakt ze hier één enkele uitzondering op, namelijk de toegangsdeur van een tuinhuis in Temse. Deze blijft hermetisch gesloten, tot een mysterieuze ik-verteller het hangslot opent; met alle noodlottige gevolgen van dien.

Wat volgt is een verwoestende brand in een volkstuintje, waarbij Urbain Decorte het leven laat. Het betekent meteen de start van een vakkundig uitgewerkte psychologische thriller. Al snel is het duidelijk dat het hier gaat om kwaad opzet. Dat is meteen het teken voor hoofdrechercheur Stef Michiels en zijn politieteam, om onverwijld in actie te schieten. Ze gaan op zoek naar de mens achter Decorte, alsook naar de brandstichter die eveneens een moordenaar zou kunnen zijn. In de woning van het slachtoffer treffen de speurneuzen merkwaardige foto’s aan van mannen met bivakmutsen. Tot haar grote verbazing stelt zijn vrouw vast dat Urbain zaliger geen onbesproken blad blijkt te zijn geweest.

‘Niemand van de andere huurders kon zeggen of Urbain met iemand overhoop lag. Niemand had gezien dat hij met iemand een handgemeen of woordenwisseling had. En allemaal waren ze vol ongeloof over de afschuwelijke manier waarop hij overleden was. ‘

Voor het schrijven van Verboden toegang vond Aebi inspiratie na het lezen van een artikel in de krant. In de wijk Sompershoek in Temse waren enkele volkstuintjes in de as gelegd. De auteur ging meteen een kijkje nemen en ontdekte een mooi uitgangspunt voor een nieuw boek. Ze verdiepte zich in de leefwereld van hobbytuiniers, vervolgens liet ze haar fantasie de vrije loop. Hoofdrechercheur Stef Michiels, inspecteur Raf De Roover en wetsdokter Emmy Verdonck spelen deze keer opnieuw een belangrijke rol. Heeft Stef nog steeds een boontje voor Emmy, of is dat reeds verleden tijd?

De anonieme ik-figuur zorgt alvast voor een geheimzinnige en spannende proloog. Dit komt goed binnen; je vraagt je onmiddellijk af: wie is die nobele onbekende? Flashbacks naar 1975 maken het geheel nog wat raadselachtiger. Mondjesmaat lost de schrijfster waardevolle informatie met betrekking tot het verleden en karakter van de gewichtigste personages.

‘Ik heb er daarna nooit met iemand over gepraat. Over haar dood of wat er zich thuis afspeelde. Over hoe mijn vader mijn moeder vernederde en afranselde en zij niet tegen hem op kon.’

Een flink aantal potentiële verdachten wordt in kaart gebracht. Urbain Decorte fileert de auteur tot op het bot; ook andere karakters krijgen de nodige aandacht en uitdieping. De solide opbouw en een totaal onverwachte plotwending, dwingen je permanent alert te blijven. Het hele verloop van het verhaal is bijzonder geloofwaardig neergezet. Als lezer ben je verplicht door te gaan tot en met de laatste zin. Je wil immers alles duidelijk weten over het ‘wie, hoe en waarom’ van deze zaak. Na het lezen van Verboden toegang blijft de vraag hangen: wanneer ken je echt iemand? Zoals in haar vorige thrillers het geval is, hanteert Aebi nu ook weer een aantrekkelijke, heldere taal en stijl. Geen enkele passage is langgerekt; alles is keurig afgemeten. Is dit puur leesplezier en intens speurwerk? Zeker weten.

In deze constant veranderende en onrustwekkende wereld waarin we momenteel leven, is het een hele verademing om dergelijk professioneel uitgewerkt misdaadverhaal vol spanning te verslinden.