Grenzen aan de groei
In het intrigerende debuut van Alexander Nieuwenhuis maakt een schrijver in het Zwitserse stadje Winterthur een reportage over de Club van Rome. De Club voorspelde in haar rapport De grenzen aan de groei (1972) onder meer een instorting van het mondiale systeem halverwege de 21ste eeuw, maar hield volgens critici te weinig rekening met technologische en wetenschappelijke innovaties en veranderend gedrag.
Tussen de interviews met enkele Club-leden door, maakt de schrijver wandelingen in de omgeving van Winterthur. Zo ontmoet hij Antonin, een man die zich inmiddels volledig heeft teruggetrokken in de bossen. Uit gesprekken en later ook dagboeken blijkt dat Antonin in vroegere jaren meerdere ambitieuze reizen ondernam in de voetsporen van de befaamde wetenschapper Alexander von Humboldt (1769-1859). Maar waar Von Humboldt rotsvast geloofde dat de wetenschap alles kon oplossen, koos Antonin geleidelijk aan voor het andere pad: terug naar de natuur.
