Geld vermeerderen als religie

In de roman Angstblüte of Angstbloesem laat de Duitse schrijver Martin Walser (2005) ons in het hoofd kijken van een figuur voor wie het adagio Money makes money een kunst is. Een passie. Zonder moraal. Karl von Kahn is belegger in aandelen. In die hoedanigheid adviseert hij anderen. Voor wie hij een wekelijkse klantenpost schrijft. En gewetenloos zijn riedeltjes afsteekt. A la tête du client. Met het geld dat hij hierbij verdient, wil hij niets aanvangen. Geld vermeerderen is het enige wat hem interesseert. Het is als musiceren. Een religie.

Hierdoor is de hoofdpersoon verblind voor de manipulaties in zijn eigen omgeving. De mooie en jonge tweederangs actrice Joni verleidt hem ertoe om 2 miljoen euro in een filmproject te stoppen waarin zij vanzelfsprekend de hoofdrol speelt. Zijn beste vriend veinst een ongeneeslijke ziekte om Karl von Kahn in een verlieslatende miljoenendeal te betrekken.

De 71-jarige Karl von Kahn leeft in een schijnwereld. De werkelijkheid ontgaat hem totaal. De relatie met de jonge actrice Joni Jetter blijkt zelfs uitgeschreven te zijn in een filmscenario. Tot zijn vrouw Helen, die relatietherapeute is, hem verlaat. Maar ook dan komt de beleggingsadviseur niet tot inkeer of reflectie. In een brief aan Helen fabuleert hij over vrouwen in de stad München die hem schaamteloos benaderen. Zijn omgang met geld, dat slechts dient om te vermeerderen, heeft zich verlegd naar eenzelfde omgang met vrouwen.

Angstblüte of angstbloesem is een verschijnsel in de natuur. Bij het ouder worden produceren bomen meer bloesem in een poging om het nageslacht veilig te stellen. Het is een prachtig woord voor een verschijnsel dat ook bij de mens kan optreden. In het aanschijn van de dood jezelf bevestigen. Meer geld, meer seks, meer leven. Zonder moraal.