Duizelingwekkende brok muziek- en poëziegeschiedenis
In het wervelende De laatste dichters vertelt de Nederlandse schrijfster Christine Otten het verhaal van de dichters Felipe Luciano, David Nelson, Abiodun Oyewole en Umar Bin Hassan. Samen met anderen en in verschillende bezettingen stonden zij bekend als het militante dichterscollectief The Last Poets, dat eind jaren 60 naam maakte in de Afro-Amerikaanse burgerrechtenbeweging en gezien wordt als wegbereider van de hiphop.
Virtuoos als een solo van John Coltrane, een van de helden van de Poets, schiet Ottens boek alle richtingen uit. Ze wisselt getuigenissen af met gedichten, met jeugdherinneringen, springt vooruit en achteruit in de tijd, en laat nu eens de dichters zelf aan het woord en een andere keer hun vrouwen of jeugdvrienden.
Het boek is een bijzondere en duizelingwekkende brok muziek- en poëziegeschiedenis, dat herinnert aan het werk van Toni Morrison en aan Richard Powers’ Het zingen van de tijd.
Synopsis
De levensverhalen van de Afro-Amerikaanse dichtersgroep The Last Poets, die in de jaren zestig en zeventig van de 20e eeuw stem gaven aan de emancipatiedrang van de zwarte bevolking.
