21.4.21/1: 'Wees realistisch, denk gewoon het onmogelijke.' (E. Bloch)

Heeft het zin te hopen op een betere toekomst? Is de hopende mens vandaag niet hopeloos naïef?

Dit vroegen Simon Coen en Frank Meester aan collega-filosoof Joke J. Hermsen. Haar antwoord zoekt ze op minder evidente plaatsen. Verscholen in de glooien van de Bourgogne boog ze zich zomer 2018 over het leven en het werk van Hannah Arendt en meer nog Rosa Luxemburg. Terwijl buiten een storm aanzet. Een storm van sociaal protest. Les Gillets Jaunes. Fin du mois, fin du monde.

In 'Het tij keren' bespreekt Joke J. Hermsen wat Hannah Arendt en Rosa Luxemburg kunnen vertellen over de problemen van vandaag, waar de schoen knelt, maar even goed dat de hoop opgeven geen optie mag zijn. Hoe men vanuit een kritische benadering van de democratie, het kapitalisme en de consumptiemaatschappij kan pleiten voor meer echte betrokkenheid van de mensen, maar even goed voor noodzakelijke (burgerlijke) ongehoorzaamheid.

Op het einde van dit boeiend essay krijg je nog een juweeltje mee. Een brief die Rosa Luxemburg eind 1917 vanuit de gevangenis schreef. De droog tranende ogen van een ooit wilde buffel laten je nooit meer los.