‘Mijn jongens zien surfen was het einde’.

In deze aangrijpende en verbluffende graphic novel brengt AJ Dungo een eerbetoon aan zijn overleden partner en hun liefde voor golfsurfen, een liefde die overeind bleef in woelige tijden. Dungo schetst de schoonheid en de gelaagdheid van hun relatie wanneer ze, nadat er bij haar kanker is vastgesteld, samen de strijd aangaan met de ziekte. Zijn passie voor de golven staat centraal, maar Dungo doorspekt zijn eigen verhaal met de verhalen van de grote surfhelden in dit uniek en waargebeurd relaas dat fascineert en ontroert.

Het combineren van de ontstaansgeschiedenis van het surfen en de verwerking van de dood van een partner lijkt op het eerste gezicht wel heel vreemd. Maar dat is het eigenlijk niet, als je surfen vergelijkt met de pijn in een rouwproces. Ook hier komt het verdriet in golven. ‘In golven’ is hierdoor een bijzondere graphic novel geworden, die meedeint op de golf van introspectieve autobiografische beeldromans.

Net zoals de oceaan eeuwig en onveranderlijk is, blijft ook de pijn om verlies. Golven verschijnen plots, komen overweldigend aanrollen en breken met groot geweld op de kust. Op die manier komt en gaat ook het verdriet. Het steekt onverwacht de kop op. Je wordt erin ondergedompeld. Maar telkens ebt het ook weer weg. Deze troostende gedachte wil Dungo ons meegeven.

In soepele en sierlijke lijnen en sobere tinten blauw en grauw, vertelt Dungo in een rustig kabbelend tempo, een eerlijk verhaal over verlies en verwerking. Zelfs al zegt surfen en de hele cultuur daar omheen je helemaal niets, je kunt je alleen maar onbedwingbaar mee laten voeren in de branding van dit pakkende boek.