Diep (zo diep)
Mijn verwondering. Ik wist niet dat ongeveer 95% van de cloud op de bodem van de zee ligt, een wereldwijd netwerk van breekbare datakabels. Hoe verloopt het repareren en door wie wordt dat gedaan? Ik wist evenmin dat sommige freedivers waanzinnig diep en lang kunnen duiken.
Mijn bewondering. De Ierse auteur Colum McCann verweeft facts en fiction in 'Twist' tot een intrigerende roman met uitgesproken literaire en filmische ambities.
De verteller is de Ierse schrijver/journalist Anthony Fennell die een opdracht aanvaardt om een artikel te schrijven over een schip gespecialiseerd in het repareren van datakabels in de diepzee. Hij reist naar Kaapstad waar hij chef de mission John Conway ontmoet, een getraind freediver. Fennell raakt er volledig in de ban van de mysterieuze Conway en diens vrouw Zanele. Het schip vaart naar de westkust van Afrika om een gebroken communicatiekabel te herstellen ten gevolge van een enorme aardverschuiving bij de Congostroom. Eindelijk op weg naar een …
McCann kent zijn literaire darlings en koestert intertekstualiteit, daarbij vooral knipogend naar T.S. Eliot en Joseph Conrad. De filmische link met ‘Apocalypse Now’ is voor de hand liggend.
Eigenlijk is dit in tegenspraak met het hoofdthema dat stelt dat elke vorm van verbinding – en het meest nog de menselijke - nooit vanzelfsprekend is, wel veeleer een voortdurende uitdaging.
Het inlevingsvermogen van McCann in de gebeurtenissen is groot en zijn stijl is gevarieerd. Zo is het adembenemend hoe hij ervoor zorgt dat je als lezer mee vrijduikt.
Hoe dieper hij gaat, langs het nylon touw, hoe heviger de druk. De samenpersing van de zee in. Zijn longen trekken samen. Erdoorheen en naar beneden duwen. Het verstrakken van het middenrif. Tien meter. Een veilige plek. Een evenwicht. Hij bereikt de vrije val. Weer een brede slag. Hij is nu eeuwenoud, hij is een walvis, hij is een dolfijn, vijftien meter, twintig, geen gedachten, vijfentwintig. De plek waar de zee hem aanvaardt. Het applaus van de zwaartekracht. Snel naar beneden getrokken. Zijn bloed verandert. Zijn hele wezen trekt zich samen naar een inwendige kern. Dieper, als een pijl. Zijn longen klein. Zijn keel afgesneden. (p. 254-255)
Applaus voor deze roman, maar niet voor de mens van wie je zelfs diep (zo diep) in de zee rotzooi aantreft.
