Anna van Ro laat Maeterlinck opnieuw zingen
Met Vijftien gezangen bewijst Anna van Ro zich niet alleen als een fijnzinnige vertaler, maar vooral als een dichteres die een klassiek oeuvre nieuw leven weet in te blazen. Haar vertaling en bewerking van de Quinze Chansons (1900) van Gentenaar en Nobelprijswinnaar Literatuur 1911 Maurice Maeterlinck is geen loutere overdracht van tekst, maar een aandachtige, liefdevolle herschepping. Van Ro luistert diep naar het ademhalen van Maeterlincks verzen en laat ze opnieuw klinken in een Nederlands dat tegelijk eerbiedig en eigenzinnig is.
Hoewel Maeterlinck vooral bekendstaat om zijn toneel en essays, herinnert deze bundel ons eraan dat zijn wortels in de poëzie liggen. Anna van Ro weet dat vroege, lyrische Maeterlinckiaanse universum treffend te vangen. Ze verplaatst zijn symbolistische gezangen naar een taalgebied waarin de middeleeuwse ballade, de orale traditie en het gezongen woord opnieuw hoorbaar worden. Haar taal is plechtig waar nodig, maar nooit zwaar; ze draagt de muziek van de verzen met een vanzelfsprekende intensiteit.
Wat deze uitgave zo bijzonder maakt, is hoe Anna van Ro het diepste wezen van de chansons weet te raken. Ze behoudt de sfeer, de emotionele resonantie en het ritme van het origineel, terwijl ze tegelijk voluit haar eigen stem laat meeklinken. In haar handen worden de gedichten opnieuw verhalen die verteld en gezongen willen worden, geworteld in een gedeeld Vlaams en Noord-Europees geheugen. De klankkleur van de Vlaamse grond treedt weer naar voren en verrijkt de Franse oorsprong met nieuwe nuances.
De tweetalige opzet van deze bundel nodigt uit tot een aandachtige lezing, waarin verschillen en verschuivingen betekenis krijgen. Het is fascinerend om te zien hoe Van Ro andere accenten legt, hoe haar keuzes de symboliek verdiepen en de mystiek scherper stellen. Ze toont zich hier niet alleen als bewerker, maar als een volwaardige gesprekspartner van Maeterlinck.
Samen met de intrigerende illustraties van Antoon Torrekens en het verhelderende essay van Patrick Bernauw groeit Vijftien gezangen uit tot een rijk en gelaagd geheel. Toch blijft het vooral Anna van Ro’s poëtische visie die deze bundel draagt. Haar werk getuigt van grote literaire gevoeligheid, historische verbeelding en artistieke durf. Dit is een uitzonderlijk mooie uitgave én een overtuigend statement: Anna van Ro is zonder twijfel een dichteres om te blijven volgen.
