Feelgood van de bovenste plank

Na het overlijden van haar man besluit Agaath (78) haar villa in Amsterdam-Zuid te ontruimen, onder toeziend oog van kaketoe De Generaal. Dankzij een advertentie in de supermarkt krijgt ze hulp van vakkenvuller Karim (18), die nog geen idee heeft wat hij wil met zijn leven. Samen slaan ze nieuwe wegen in. Hij laat haar kennismaken met hiphop, zij leert hem Arabisch. Dan stuit Karim op een stapel oude liefdesbrieven. Wie is die mysterieuze man die Agaath zo aanbad? En kan Karim haar helpen haar grote liefde op te sporen?“

Agaath is pas haar man verloren. Ze besluit om de zolder op te ruimen en hangt daarvoor een advertentie op in de lokale supermarkt. Karim is diegene die daarop reageert. Hij is 18 en heeft een sabbatjaar genomen om de tijd te nemen om te beslissen welke richting hij wil uitgaan. Zijn ouders willen vooral dat hij medicijnen of rechten studeert. Karim zelf wil het liefst van al kunst volgen. Hij is een ongelooflijk knappe tekenaar. Hij werkt ook als vrijwilliger in het buurthuis. Een buurthuis dat met sluiting wordt bedreigd. Hij is innemend en open.

Agaath is een ietwat norse dame van 78. Ze heeft nogal wat vooroordelen ten opzicht van mensen en verdraagt niet zoveel volk om haar heen. Ze mist haar man Henri. Ze reisden, omwille van zijn job, de hele wereld af en Agaath beseft dat haar leven steeds in zijn schaduw stond. Ze duwt haar vriendinnen van zich af en vindt troost in een goed glas wijn (of de whiskyverzameling van Henri). Karim velt geen oordeel. Hij breekt door het pantser van Agaath heen en er ontstaat een boeiende vriendschap tussen beiden. Agaath vertelt beetje bij beetje haar verhaal. Karim luistert en onderneemt.

Ik heb ongelooflijk genoten van deze feelgoodroman! Agaath is een pittige oma waarmee je graag op stap zou gaan. Al is het maar om haar opmerkingen en laisser faire/passer houding. Achter haar ruwe bolster zit een intelligente dame die een confrontatie met de ander maar ook met zichzelf niet uit de weg gaat. Ik heb vaak moeten lachen met bepaalde scènes en uitspraken van Agaath. Zelfs al leek het me onwaarschijnlijk dat een bijna tachtigjarige in een moderne danstent zou verschijnen, ik zag Agaath daar zitten, genietend van haar cocktail. Ze geeft haar geheimen mondjesmaat prijs en ook Karim krijgt op een rustige manier een prachtige invulling. Ik wens iedereen die zich eenzaam voelt of rouwt een vriendschap toe zoals die van Agaath en Karim. Dit is een vlot te lezen, overheerlijk boek. Eentje om de komende lente of op reis in één ruk uit te lezen!”