De passie

'Ik was gelukkig, maar gelukkig is een woord van volwassenen. Je hoeft een kind niet te vragen of het gelukkig is, dat zie je. Ze zijn het of ze zijn het niet. Volwassenen praten over gelukkig zijn omdat ze het over het algemeen niet zijn.'

Jeanette Winterson laat de werelden van een kok van Napoleon samensmelten met die van een Venetiaanse schoonheid met vliezen tussen haar tenen. Wat begint als een historisch ogende roman, vloeit al snel uit tot een een fictieboek met de vibes van Gabriel Garcia Marquez. De schrijfstijl is heel verhalend, waardoor je wordt meegesleurd in filmische beelden en niet anders kan dan ten volle meeleven met de hoofdpersonages.

Het boek deed me vaak denken aan Japins Een schitterend gebrek. Qua verhaal en sfeer zijn er verschillende gelijkenissen en bovendien leest het even vlot. Wie wil reizen naar de slagvelden met Bonaparte of een casino in Venetië: sla uw slag!