Weemoed en verlangen van een dichter en zanger
Wim De Winter is niet alleen een dichter. Hij is ook muzikant en zanger. Dichten en musiceren zijn voor Wim onlosmakelijk met elkaar verbonden. Dat zegt hij ook op de laatste bladzijde van deze lijvige dichtbundel Schenksters: de gedichten kwamen gezongen en gesproken tot stand.
Wim is een volbloed romanticus. Zodoende gaat zijn werk veelal - en bij uitstek deze bundel - over de vele aspecten van de liefde. Zijn exploratie van de oosterse cultuur gaf hem zijn eigenheid. Hiermee treedt hij in de traditie van grote dichters als Goethe (West-östlicher Divan, 1819) of J.H. Leopold die zich eveneens door de oosterse dichtkunst lieten inspireren. De Gentse dichter Maurits De Doncker vertaalde als zijn laatste werk de Rubaiyat of kwatrijnen van de Perzische dichter Omar Khayyam (1951).
Vandaar de titel Schenksters. De wijnschenker of de aanbeden geliefde is een thema dat in de oude Perzische en Osmaanse poëzie heel vaak terugkomt.
Een zelfde weemoed en verlangen naar de geliefde drukt Wim De Winter in zijn bundel Schenksters uit. Waarbij hij de wereld bestrijkt van Esfahan, over Üsküdar (gelegen op de Aziatische oever van de Bosporus) tot Kreta.
‘terwijl onze blik over de Bosporus leidt
wacht de kat voor de trap in de Ayasofya
net zoals ik in verlangen naar jou
tot wanneer de zon ondergaat’
Laat jouw poëzie het hart veroveren van je lezers. De muziek denken we er wel bij.
Synopsis
'Schenksters' vormt het meertalig poëtisch debuut van Wim De Winter, zanger en dichter. Poëzie en muziek zijn onlosmakelijk verbonden in deze bundel liefdesgedichten, met als thema de wijnschenkster of aanbeden geliefde. Verkenning en zoekend verlangen tonen zich in vele reizen: van Esfahan tot Istanbul en Kreta. Saki is een oud Arabisch en Perzisch woord voor ‘wijnschenkster’. Ze schenkt wijn in teugen, die wijsheid, liefde, of een ervaring kan voorstellen. Elke ontmoeting met een schenkster serveert een betekenis. Ze verschijnt in elk gedicht – telkens in een andere vorm.