Toen mijn hart brak

Weet je nog waar je was toen je The Boy in the Striped Pyjamas voor het eerst las? Of zag? Want de verfilming van het kleine boekje is er één in de reeks: de film is even goed als het boek. Het aangrijpende verhaal van het kleine jongetje B., dat vriendschap sloot met Shmuel aan de andere kant van Het Hek, liet niemand onberoerd.
Wat iedereen vergeten is (was), is dat B. ook een zus had. En precies die zus krijgt nu, bijna twintig jaar later, een stem. Ze vertelt wat haar de zeven decennia die volgden op de dramatische gebeurtenis(sen), is overkomen.
En haar lot blijkt al even hartverscheurend als dat van haar broertje.

Wist Boyne al die tijd al dat hij dit boek zou schrijven of was het een briljante ingeving van het moment? (*) Het doet er niet toe, want het resultaat is buitengewoon: geen uitmelken van het mondiale succes van zijn bekendste werk, geen obligate sequel om de kassa te doen rinkelen, maar een meesterwerk dat volledig op eigen benen kan staan. Neen, je hoeft er ‘The Boy’ zelfs niet voor gelezen te hebben (al zul je dat vanzelf doen na het lezen van de laatste pagina’s van deze pageturner).

Never change a winning structure, moet Boyne gedacht hebben, want ‘Toen de Wereld Brak’ heeft exact dezelfde opbouw als ‘Een Ladder naar de Hemel’ - drie grote delen, twee intermezzi. En net als in die literaire thriller eindigt ook hier elk deel met een compleet onverwachte plottwist.
Mocht het niet zo knap zijn, je zou het bijna normaal gaan vinden.

(*) Hij geeft zelf het antwoord op die vraag in zijn nawoord.